Conserveren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen wij afgelopen april met onze moestuin begonnen, dachten wij gelijk na over de manieren waarop wij voedsel bewaren. We hebben wel een vrieskast, maar die is niet groot genoeg om grotere hoeveelheden groenten in te vriezen. Ook wilden we geen nieuwe vriezer erbij kopen in verband met elektriciteitsverbruik en het milieu.

 

En dus onderzochten we verschillende andere manieren van het conserveren van voedsel. Drogen is een van die manieren. En daar kwamen we al snel niet veel verder mee. We lezen regelmatig zeer enthousiaste verhalen van mensen die groenten, fruit en kruiden drogen, maar de praktische toepassing is ons niet duidelijk...

Lekker hoor grotere hoeveelheden gedroogde appelringen, maar die eten wij nu niet en waarom zouden wij die in de toekomst wel gaan eten? Geef ons maar een lekker sappig appeltje van de fruitschaal. En wat doe je in hemelsnaam met kilo's gedroogde paddenstoelen? Wie het weet, mag het zeggen want wij hebben geen idee...

In het ouderlijk huis van Jolanda werd vroeger regelmatig gedroogde groente uit een zakje gegeten. En in haar herinnering was dat vooral heel, heel vies. Gedroogde rode kool met appeltjes die smaakte naar puntenslijpsel en zaagsel, ken je dat? Brrrr.... , nee het idee om zelf groenten en fruit te gaan drogen is voor ons nog niet heel aantrekkelijk. Dat kan natuurlijk nog komen, wij sluiten niets (meer) uit...

Het drogen van kruiden vinden wij namelijk wel super. Vorig jaar droogde Jolanda verschillende soorten kruiden in de oven. Maar... dit is niet ideaal gebleken, omdat de laagste oventemperatuur nog steeds te hoog is voor het drogen van kruiden, waardoor de smaak hiervan te sterk terugloopt.

Gedroogde kruiden zijn, mits op een lage temperatuur gedroogd, goed en lang te bewaren en gebruiken. Maar om nu alleen voor het drogen van kruiden een droogapparaat van een paar honderd euro te kopen, gaat ons toch wat ver...  

Een andere manier om voedsel te conserveren is wecken. Een lekkere ouderwetse van oorsprong Duitse conserveertechniek die wij vooral associeerden met oranje/bruin geknoopte lampenkappen, macramé voor beginners, Perzische tapijtjes als tafelkleed en smoezelige voorraadpotten met ranzige inhoud... Nee hoor, ook niets voor ons dus..

 

Hoewel? Onze kelder die wij gekscherend de wijnkelder noemen, biedt genoeg ruimte voor veel weckpotten. Voorraadrekken hebben we al, die hoeven we niet meer te kopen. Groenten wecken in een weckketel kost stroom, maar eenmaal geweckt niet meer. Wel zouden we dan een weckketel en weckpotten/glazen met toebehoren moeten kopen, maar dat is een eenmalige investering. 

En zo lazen we ons verder in, deden vergelijkend warenonderzoek, bezochten verschillende winkels en kochten uiteindelijk deze prachtige emaille weckketel. Omdat we al dat grumpfiehumpfie plastic helemaal beu zijn, kozen we voor emaille. Daarnaast kochten we weckpotten en flessen, met ringen en klemmen, een glastang (om de potten uit de weckketel te halen) en een trechter om de potten zonder knoeien te vullen.

Inmiddels associëren wij onze lekker ouderwets ogende ketel met  kneuterige gezelligheid, hete avonden in de keuken en steamy windows... 

Wordt vervolgd...